Kościół Świętego Mikołaja w Siedlęcinie

Pierwsza informacja o kościele pochodzi z 1399 roku wymieniająca proboszcza tutejszej parafii. Z pierwotnej XIV wiecznej budowli pochodzi portal południowy nowy. Według Lutscha kościół w obecnej formie pochodzi z XVI wieku, co później bezkrytycznie powtarzali autorzy polskich przewodników. Istotnie budowla była kilkakrotnie przebudowywana m. on. Na początku XVI w., a następnie w XVII w. Z roku 1700 pochodzi północna kaplica oraz hełm wieży. W wieku XX dobudowano przedsionek południowy. Jest to budowla orientowana, murowana, jednonawowa z węższym dwuprzęsłowym prezbiterium i kwadratową wieżą od zachodu. Sklepienie krzyżowe na pełnym łuku bez żeber spoczywa na pilastrach z profilowanym gzymsem. Do nawy prezbiterium otwiera się łukiem tęczy. Przestrzeń prostokątnej nawy przykrywa drewniany strop podzielony listwami na kwadratowe pola. Kaplica przykrywa sklepienie kolebkowe ze spłaszczonymi lunetami. W ścianie południowej zachowały się ostrołukowe portale z XIV wieku z drewnianymi drzwiami, w których okucia pochodzą z czasów późnego średniowiecza. Wyposażenie kościoła jest dość skromne. Barokowy ołtarz główny jest polichromowany i złocony. Dwie kolumny wspierają przerwany barokowy naczułek, flankujący obraz. Przy kolumnach stoją dwie figury świętych. Najcenniejszym i jednocześnie najstarszym elementem wyposażenia kościoła jest mistyczny krucyfiks umieszczony w kaplicy z naturalnej wielkości figurą postaci Chrystusa wykonany prawdopodobnie w lokalnym warsztacie ok. 1500 roku.