Ruiny wyżynnego zamku zwanego od średniowiecza imieniem Bolka (1375 das Bolzenschloß, później Bolkoschloß, Bolzenstein), znajdują się około 15 km od Jeleniej Góry, w północnej części Rudaw Janowickich, na skalistym, granitowym występie, ok. 561 m n.p.m.
Rys historyczny
Zamek, z fragmentami naturalnych skalnych ścian, góruje nad Janowicami Wielkimi. Warownia należy do najoryginalniejszych, stanowi bowiem przykład maksymalnego wykorzystania ukształtowania i walorów obronnych terenu. Powstanie zamku w roku 1375 przypisuje się dworzaninowi księcia Bolka II o imieniu Bolcze. W latach 1520-1550 ponownie rozbudowano zamek. Kolejne przekształcania nastąpiły wskutek działań wojny trzydziestoletniej. W 1645 r. został zajęty przez Szwedów, którzy opuszczając zamek w grudniu tego roku podpalili zabudowania mieszkalne. Od tego czasu Bolczów pozostaje w ruinie. Zainteresowanie turystyką w połowie XIX w. spowodowało, że zamek z inicjatywy hrabiego Stolberg-Wernigerode został poddany w 1848 r. pracom rekonstrukcyjnym, mieściła się w nim niewielka gospoda zbudowana na starych fundamentach w stylu szwajcarskim.
Około 15 km od Jeleniej Góry, w północnej części Rudaw Janowickich, na skalistym, granitowym występie, ok. 561 m n.p.m. stoją ruiny samotnego, wyżynnego zamku. Zachowane do dziś ruiny pozwalają odtworzyć trzy główne części budowli, na które składają się: zamek średniowieczny, złożony z murów obwodowych, budynku mieszkalnego i czworobocznej wieży; część XV-wieczna, składająca się z dwóch dziedzińców, muru południowego z otworami strzelniczymi oraz część XVI-wieczna, z której zachowały się mury barbakanu, basteje oraz brama wjazdowa. Zamek jest trwałą ruiną.
